تمام میوه خشک و چاقی میوه ای است که تقریباً تمام محتوای آبی حاصل از روش های خشک کردن را دارد. میوه در طی این فرآیند منقبض می شود و میوه خشک کوچک و پر انرژی باقی می ماند. کشمش رایج ترین نوع آن است و پس از آن خرما، آلو، انجیر و زردآلو قرار دارند.
انواع دیگر میوه های خشک نیز گاهی به شکل آب نبات (پوشیده شده با شکر) در دسترس هستند. اینها می توانند انبه، آناناس، زغال اخته، موز و سیب باشند. میوه های خشک را می توان برای مدت طولانی تری نسبت به میوه های تازه نگهداری کرد و می تواند یک میان وعده مفید به خصوص در سفرهای طولانی بدون یخچال باشد.
میوه های خشک سرشار از ریزمغذی ها، فیبر و آنتی اکسیدان هستند. میوه های خشک بسیار مغذی هستند. یک تکه میوه خشک حاوی همان مقدار مواد مغذی میوه تازه است، اما در بسته بندی بسیار کوچکتر غلیظ شده است.
از نظر وزن، میوه خشک حاوی 3.5 برابر فیبر، ویتامین و مواد معدنی میوه تازه است. بنابراین، یک وعده می تواند درصد زیادی از مصرف روزانه بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی مانند فولات را تامین کند.
با این حال، چند استثنا وجود دارد. به عنوان مثال، محتوای ویتامین C هنگام خشک شدن میوه به طور قابل توجهی کاهش می یابد. میوه های خشک معمولا حاوی مقدار زیادی فیبر هستند و منبع عالی آنتی اکسیدان ها، به ویژه پلی فنول ها هستند.
آنتی اکسیدان های پلی فنول با مزایای سلامتی مانند بهبود جریان خون، سلامت گوارش بهتر، کاهش آسیب اکسیداتیو و کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها مرتبط هستند.
برخی از مطالعات نشان داده اند که افرادی که میوه خشک مصرف می کنند در مقایسه با افرادی که میوه خشک نمی خورند وزن کمتری دارند و مواد مغذی بیشتری به دست می آورند. با این حال، این مطالعات ماهیت مشاهده ای دارند، بنابراین نمی توانند ثابت کنند که میوه خشک باعث بهبود می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.